Sztuka polskiego Wikliniarstwa

Wikliniarstwo w Polsce

Proces wikliniarstwa niewiele się zmienił od czasów, gdy ludzie mieszkali w piramidach, jednak jego produkcję udoskonalono, wprowadzono nowe technologie, dzięki którym można produkować różnego rodzaju przedmioty użytku codziennego, ale i te, które służą jako eksponaty w wielu galeriach, bo przecież wiklinę wykorzystuje się obecnie do tworzenia również dzieł sztuki, nowoczesnych pomników czy elementów ekspozycji. Najlepszy okres wikliniarstwa dla Polski przypada na lata 20 okresu miedzy wojennego. Był to czas, w którym nasz kraj jako jeden z nielicznych należał do czołówki.

Obecnie do największych ośrodków wikliniarstwa należą: Nowy Tomyśl i Rudnik nad Sanem. Nowy Tomyśl charakteryzuje się bagnistymi terenami w dorzeczu Obry. Zanim stał się centrum wikliniarstwa porośnięty był bujnymi zaroślami dzikiej wikliny, które z upływem czasu stały się doskonałym zapleczem dla surowców plecionkarskich. Do rozwoju przyczyniło się również sprowadzenie w roku 1885 nowej odmiany wikliny zwanej "amerykanką". Ze względu na jej jakość podbiła rynek i wyparła inne odmiany. Rudniki również dziko porastały wikliną. Kiedy i na tych terenach pojawiła się nowa odmiana "amerykanki", skłoniło to ówczesnego właściciela hrabiego Ferdynanda Hompescha do zainwestowania w koszykarstwo. I tak W 1878 roku powstała w Rudniku pierwsza szkoła koszykarska. Po II Wojnie Światowej koszykarstwo rozwinęło się. Objęło takie tereny jak: Giżycko, Brzeg nad Odrą, Okolice Żywca, Nowe nad Wisłą, Solec Kujawski, Giżycko, Biłgoraj a także wiele pomniejszych regionów. Jednak największe zagłębia do dziś stanowią okolice Rudnika i Nowego Tomyśla.

Z czasem zaczęły powstawać szkoły koszykarskie, miedzy innymi w Rudniku, Kwidzynie oraz Skwierzynie, jednak do dziś ostało się jedynie Kwidzyńskie Technikum koszykarskie. Oprócz tego elementy koszykarstwa wykładane są na Małopolskim Uniwersytecie Ludowym we Wzdowie oraz w Liceum Plastycznym w Kazimierzu. Jeśli chodzi o najznakomitszych z grona, można śmiało powiedzieć iż dzieła miedzy innymi takich osób jak: Władysław Wołkowski, prof. Jędrzej Stępak i Stanisław Dziubak należą do najwybitniejszych.